Καλημέρα!
Ξυπνάς το πρωί, βγαίνεις στην αυλή σου, ρίχνεις μια ματιά γύρω και δεν βλέπεις ίχνος σύννεφου στον ορίζοντα.
Βλέπεις και τη φύση που έχει ξυπνήσει για τα καλά (τα φρεσκοκλαδεμένα κλήματα που στάζουν είναι δείγμα του “κοιμώμενου” οργανισμού που αναζωογονείται με την πρώτη αχτίδα της άνοιξης), και έχεις άλλη όρεξη για να ξεκινήσεις τη μέρα σου.
Αλλά ξαφνικά…
μυρίζεις και σού ‘ρχεται πάλι η υπέροχη ευωδία από (συγκεκριμένες) βιομηχανικές δραστηριότητες της περιοχής. Μια ευωδία που σου φέρνει ανακατωσούρα. Μια ευωδία, λες και πέρασε πριν από δευτερόλεπτα από δίπλα σου κουνάβι.
Άντε την καλημέρα μας…