Δεν χρειάζονταν και μεγάλη προσπάθεια να αντιληφθούμε τι θα επακολουθούσε στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Για αυτό άλλωστε γράψαμε αυτά που γράψαμε, μόλις λίγα λεπτά πριν την έναρξή της, χθες βράδυ.
Είναι τελικά πολύ εύκολο να πουλάς αντιμνημονιακή στάση σε μια εποχή που το 99% των Ελλήνων έχει πληγεί από το Μνημόνιο και δεν το θέλει ούτε ζωγραφιστό. Το δύσκολο είναι να συνθέτεις απόψεις, να προτείνεις λύσεις και να τις δημοσιοποιείς και όχι να προσπαθείς να δημιουργήσεις εντυπώσεις, ανέξοδα μάλιστα.
Φυσικά υπάρχει πάντοτε και η εγγενής δυσκολία στη “σύνθεση”, αφού ορισμένα πράγματα ΔΕΝ αλλάζουν όοοοσα χρόνια και αν περάσουν!
Αποτέλεσμα από τα χθεσινά; Ειλικρινά δεν μπορεί κάποιος να βγάλει συμπέρασμα. Ίσως αυτό να το αναζητήσουμε σε λίγο καιρό, ρωτώντας τους εμπόρους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους υπαλλήλους της περιοχής. Γιατί το show δεν φέρνει απτά αποτελέσματα!
Η σημερινή κοινωνία δείχνει να θέλει την οριστική ρήξη με το αμαρτωλό παρελθόν. Δείχνει να θέλει να διαγράψει, γιατί αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα ότι όλα όσα της προτείνονται από τα υπάρχοντα φαντάσματα του παρελθόντος απλά δεν “δουλεύουν”, απλά δεν της κάνουν, δεν της αρκούν. Και φυσικά δείχνει εμφανώς ότι δεν θέλει ούτε προστάτες, ούτε σωτήρες – είτε αυτοί προέρχονται από το εσωτερικό, είτε από το εξωτερικό, πολύ δε περισσότερο από τους κομματικούς σχηματισμούς του χθες που επιβιώνουν και σήμερα και προσπαθούν να επιβιώσουν και αύριο.
Ειδικότερα, η σημερινή γενιά των 40ρηδων έχει το “ιστορικό προνόμιο και καθήκον” να αγωνιστεί για να υπερασπιστεί τα κεκτημένα που παρέλαβε από αυτούς που είναι μεγαλύτεροι αλλά και να τα μεταβιβάσει αναλλοίωτα και ενισχυμένα σε πολλές περιπτώσεις σε αυτούς που είναι μικρότεροι.
Η γενιά αυτή έχει να “πολεμήσει”. Και μάλιστα με δυο “αντιπάλους”, οι οποίοι από το 1943 και μετά τον παίζουν πολύ καλά τον ρόλο τους. Αναφερόμαστε στους αυτόκλητους σωτήρες της χώρας (που τρέμουν πλέον την κάλπη όπως ο διάολος το λιβάνι) αλλά και στους αυτόκλητους σωτήρες της κοινωνίας (που νομίζουν ότι εκπροσωπούν το σύμπαν ενώ στην ουσία είναι μια θλιβερή μειοψηφία – κινούμενη μέσα σε στεγανά – που αυτά τα οποία προτείνει έχουν χρεοκοπήσει πολύ πριν την Ελλάδα, ήδη απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1990).