Για εμάς, για την Ελλάδα, ποιος πήγε να διαπραγματευτεί το νέο σύμφωνο;; Μέλος της νέας κυβέρνησης;; Ο Πρωθυπουργός;;;Μα, αυτή η Κυβέρνηση δεν θα είχε (υποτίθεται!) συγκεκριμένο σκοπό; Δεν θα έκανε συγκεκριμένα πράγματα και μετά θα μας χαιρετούσε (πάλι υποτίθεται!);;
Και πότε ο λαός είπε ότι δικαιούνται να υπογράψουν μια νέα συνθήκη και να εισέλθουν σε μια νέα και τελείως διαφορετική – στην ουσία της – οντότητα, στην οποία οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με βάση της αρχή πλειοψηφίας και όχι την ομοφωνία, όπως συμβαίνει στο 99% των περιπτώσεων σήμερα στην ΕΕ; Για ένα τέτοιο, μείζονος σημασίας θέμα, δεν θα πρέπει να προσφύγουμε σε δημοψήφισμα; Γιατί δεν είναι κάτι απλό!
Για να αντιληφθούμε πως κάτι αλλάζει αρκεί να διαβάσουμε τι είπε ο Σαρκοζί, ο οποίος τα έχει με τους Βρετανούς: “Αν σήμερα γεννήθηκε μια Ευρώπη δυο ταχυτήτων, αυτό οφείλεται στη Μεγάλη Βρετανία“. Άρα πλέον τίποτε δεν θα είναι το ίδιο, όταν θα υπογραφούν οι συμβάσεις.
Τι ακριβώς όμως έγινε χθες;
Ξεκίνησαν αρχικά για φαγάκι και κατέληξαν (επειδή το …βιάζονται) να συζητούν κανονικά για τη νέα φάση της ΕΕ. Αποφάσισαν να “πετάξουν” έξω τους 10 από τους 27 της ΕΕ που δεν συμμετέχουν στο ευρώ και να προχωρήσουν.
Οι …πρόθυμοι
Φυσικά εμφανίστηκαν και “πρόθυμοι”. Οι εξής έξι χώρες: Βουλγαρία, Λιθουανία, Λεττονία, Πολωνία, Ρουμανία και Δανία.Οι Σουηδοί και οι Τσέχοι βγήκαν (προσωρινά) με ιδία πρόθεση εκτός, αφού δεν είχαν κοινοβουλευτική εντολή να συμμετάσχουν σε οποιουδήποτε τύπου συζητήσεις που δεν θα είχαν ως αποτέλεσμα τη συμμετοχή και των 27 χωρών της ΕΕ. Προφανώς γιατί στις δημοκρατίες του Βορρά λειτουργούν έτσι: αν δεν έχουν εντολή από το εκλεγμένο κοινοβούλιο αποσύρονται μέχρι να τη λάβουν.
Φυσικά εκτός θα μείνουν οι Βρετανοί, ενώ το ίδιο επέλεξαν και οι Ούγγροι.
Για μια ακόμη φορά πάντως γίνεται το ίδιο λάθος: πάμε για “ολοκλήρωση” με διαδικασία από επάνω προς τα κάτω, πάλι εκτός και πάλι οι λαοί, πρώτα τα οικονομικά και οι τράπεζες και μετά βλέπουμε….
Στα καθ’ ημάς
Από πότε η χώρα μας είναι έτοιμη να μπει – με το χάλι που έχει – σε μια νέα ένωση η οποία δεν είναι διατεθείμενη να προάγει τη συνεργασία αλλά είναι απολύτως διατεθειμένη να σώσει (με κάθε κόστος) ένα ετοιμόρροπο νόμισμα, να επιβραβεύει και να κανακεύει τις τράπεζες και να τιμωρεί τους …απείθαρχους λαούς και κράτη; Είμαστε έτοιμοι εμείς τώρα για τέτοια;