Κάθισα και διάβασα προσεκτικά την επιστολή της κας Παρασκευής Κάρλου (πρώην προϊσταμένης του Μετεωρολογικού Σταθμού Τρικάλων), την οποία βρήκα δημοσιευμένη στο blog “Τρίκαλα Ημαθίας” του Ν. Σαλτουρίδη.
Στην επιστολή της εκφράζει την αγωνία της για το ότι κλείνει ο μετεωρολογικός σταθμός που βρίσκεται στα Τρίκαλα (όλη την επιστολή μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ), και έχω αρχίσει να σκέφτομαι ήδη τι μπορεί να συμφέρει περισσότερο κάποιους: τα μικροπολιτικά παιχνιδάκια και οι κατά καιρούς εμφανίσεις “εθνοσωτήρων” τοπικής εμβέλειας, το ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν τον κόσμο χίλια κομμάτια (ώστε τα περιθώρια αντίδρασης να είναι μικρά για όλους συνολικά) ή η επιχειρούμενη ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ και η καταδίκη των χωριών και της επαρχίας γενικότερα.
Γιατί η βλακεία ορισμένων που κελαϊδάνε εδώ και πολύ καιρό για …”νίκες” είναι ανίκητη.
Το ίδιο ανίκητη είναι όμως μπορεί να γίνει και μια ομάδα 41.610 κατοίκων (τόσους μας έβγαλε η απογραφή), που οφείλει να παραμένει ενωμένη για να μπορεί να διεκδικεί με αξιώσεις οτιδήποτε.
Ο διαχωρισμός όμως σε φράξιες, ομάδες, ομαδούλες, χωριά, παρατάξεις και κόμματα διευκολύνει αφάνταστα όσους θέλουν να σβήσουν οτιδήποτε υπάρχει και είναι προς το συμφέρον του τόπου. Και δυστυχώς πολλοί δεν καταφέρνουν να αντισταθούν και πέφτουν στην παγίδα συνεχώς…