Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Σταδιακά δημιουργούν "κουλτούρα" υποτελών και όχι εργαζομένων με δικαιώματα

ΜΕ 2 ΛΟΓΙΑ – ΓΙΑΤΙ Η ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ …ΚΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ: Η “ΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ (εκτός εργασίας. Μην αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε και για τον διπλανό μας…). ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ…!
Μια έρευνα από γνωστή σε όσους αναζητουν εργασία εταιρίας εύρεσης εργασίας παρουσιάζεται τις ημέρες αυτές ευρέως.
Πρόκειται για μια έρευνα τα αποτελέσματα της οποίος σηκώνουν πολλή συζήτηση, αφού πολύ περίεργα μου φαίνονται αυτά που παρουσιάζει.
Φυσικά η φύση της εταιρίας που έκανε την έρευνα είναι τέτοια ώστε θεωρώ απολύτως λογικό να απαντούν οι ερωτώμενοι με τρόπο τέτοιο ώστε να ικανοποιούνται οι μελλοντικοί τους εργοδότες, μπας και στους καιρούς της ανεργίας “ψηθεί” κάποιος και τους δώσει δουλειά (αν τύχει και διαβάζει και τις απαντήσεις πέραν του βιογραφικού του).
Τι λέει λοιπόν η έρευνα; Στα αποτελέσματα αναφέρεται ούτε λίγο – ούτε πολύ πως τους εργαζόμενους πλέον τους ενδιαφέρει πιο πολύ η σταθερότητα στην εργασία τους και όχι οι αποδοχές, ότι η συντριπτική…

…πλειοψηφία (93,2%) του δείγματος προτίθεται να δείξει ευελιξία όσον αφορά τις οικονομικές απολαβές κατά τη διάρκεια κρίσης και εφόσον οι υπόλοιποι παράγοντες όπως το αντικείμενο της εργασίας, οι εργασιακές σχέσεις, οι προοπτικές εξέλιξης κλπ είναι ικανοποιητικοί και ότι πιο “ευέλικτοι” εργαζόμενοι στο παραπάνω θέμα είναι οι άνδρες (σημ. όντως οι γυναίκες είναι πιο δυναμικές σε κάποια θέματα από εμάς και πιο διορατικές).
Επίσης το κερασάκι στην τούρτα είναι η αναφορά πως το 92%, η συντριπτική πλειοψηφία τους δείγματος της έρευνας, δηλώνει διατεθειμένο να εργαστεί περισσότερες ώρες και ημέρες προκειμένου να επιβιώσει η εταιρεία, ενώ τα αποτελέσματα της έρευνας κατέταξαν τελευταίες σε σημαντικότητα τις διαπροσωπικές σχέσεις εκτός γραφείου με συναδέλφους και προϊσταμένους. Πιο συγκεκριμένα: μόλις το 6% επέλεξε ως παράγοντα ικανοποίησης τις ευκαιρίες για κοινωνικές συνευρέσεις με συναδέλφους και προϊσταμένους και το 5% τις φιλικές σχέσεις με τους συναδέλφους τους.