“Η φοροδιαφυγή είναι έγκλημα κατά της χώρας…” είπε μεταξύ άλλων ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που δόθηκε από 4 συνολικά υπουργούς (Οικονομικών, Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μιχ. Χρυσοχοϊδη, Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη, Προστασίας του Πολίτη Χ. Παπουτσή) στα πλαίσια της παρουσίασης του Εθνικού Επιχειρησιακού Προγράμματος για τη πάταξη της φοροδιαφυγής.
Στόχος του προγράμματος είναι να η είσπραξη 11,8 δισ. ευρώ έως το 2013.
Απόλυτο δίκιο έχει ο Παπακωνσταντίνου! Απόλυτο! Και το ίδιο ισχύει και για την εισφοροδιαφυγή.
Όμως ας έρθουμε λιγάκι και στην “πραγματική οικονομία” (όπως αρέσκονται να την ονομάζουν οι πολυσπούδαστοι οιονομολόγοι), σε αυτή που κινείται εδώ και περίπου 2 χρόνια σε ρυθμούς βαθειάς ύφεσης:
παράδειγμα 1: ο τζίρος όλων είναι πεσμένος το λιγότερο κατά 40-50%, επειδή δεν υπάρχει χρήμα στην αγορά. Το έχουν μαζέψει όλο οι τράπεζες. Όταν έρθει η ώρα να πληρωθούν μισθοί υπαλλήλων, ένας λογικά σκεπτόμενος – δηλαδή ανθρώπινα και όχι μαθηματικά – εργοδότης τι θα προτιμήσει να κάνει; Να πληρώσει τον μισθό και το δώρο των υπαλλήλων του, να προβεί σε απολύσεις μήπως και σωθεί επιχειρηματικά (με βάση πάντα τις εισπράξεις που κάνει, να ‘ξηγιόμαστε), να κλείσει την επιχείρησή του καταχρεωμένος ή να αποδώσει στην εφορία που ανήκει το σύνολο του ΦΠΑ που έχει παρακρατήσει;
παράδειγμα 2: με βάση τα επίσημα στοιχεία η οικονομία μας έχει τα μαύρα της τα χάλια. Όμως τα ασφαλιστικά ταμεία ζητάνε τα ίδια πεντακοσάρικα ή και περισσότερα από τους ασφαλισμένους που ζητούσαν και παλαιότερα. Δεν λαμβάνυν υπόψη τίποτε, αφού η …χρεώση είναι flat, όσες και να είναι οι εισπράξεις κάθε καταστήματος ή επιχείρησης (δεν υπάρχει δηλαδή σύνδεση τιμολογίων αγοράς ή πώλησης ή αποδείξεων με αυτά που πρέπει κάποιος να πληρώσει). Έτσι έχουμε το φαινόμενο κάποιοι να κάνουν εισπράξεις ή να έχουν πραγματικά κέρδη κατά πολύ λιγότερα από αυτά που τους ζητούνται να πληρώσουν ως ασφαλιστικές εισφορές. Τι θα προτιμήσει να κάνει λοιπόν κάποιος που είναι στην κατάσταση αυτή; Το λιγότερο που θα κάνει θα είναι να μην πληρώσει και να περιμένει, μπας και ….γυρίσει. Αλλά με την ύφεση στο 3% το λιγότερο και με τις συνεχείς αυξήσεις παντού και τις μειώσεις σε μισθούς (άρα και στην κατανάλωση) δεν πρόκειται να γυρίσει ποτέ!Πρόκειται για 2 παραδείγματα τα οποία κάποτε θεωρούνταν ακραία. Σήμερα αποτελούν τον κανόνα! Γιατί φοροκλέφτες κάποτε ήταν (από σπόρ) τα λαμόγια και οι αεριτζήδες. Σήμερα είναι από ανάγκη οι περισσότεροι από τους μικρούς και μεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες.
Και η κατάσταση δεν πρόκειται να διορθωθεί, αν δεν δοθεί οξυγόνο στην αγορά, στους καταναλωτές, στην ίδια την κοινωνία που θα βγάλει την χώρα από την κρίση…