Αν και περίπου τα ίδια είχαμε ακούσει και από τον Ταρέκ Αζίζ την εποχή λίγο πριν την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ (για το τι θα συναντήσουν αν εισβάλουν στο Ιράκ οι Αμερικάνοι), αυτή τη φορά φαίνεται ότι οι Λίβυοι δια του εκπροσώπου του Καντάφι το εννοούν. Τα συμφέροντα είναι τεράστια και η θέση της χώρας τέτοια που δεν σηκώνει αμφισβητήσεις το θέμα.
Όσο για τους ίδιους τους Αμερικάνους; Πάτησαν ήδη και επίσημα – δια του γερουσιαστή Μακ Κέϊν – πόδι στη Λιβύη. Ο γερουσιαστής δεν είναι κανάς τυχαίος, θα μπορούσε να είναι στη θέση του Ομπάμα αφού ήταν υποψήφιος πρόεδρος (αν η συγκυρία ήταν διαφορετική, ήταν λιγάκι νεότερος και δεν είχε την ζαβή για υποψήφια αντιπρόεδρο). Και δήλωσε ότι η Βεγγάζη είναι “ένα ζωντανό παράδειγμα, γεμάτο ελπίδα, αυτού που μπορεί να είναι μια ελεύθερη Λιβύη”. Μια, γιατί μπορεί να υπάρξει και μια δεύτερη αν το θελήσουν και για όσο καιρό τους εξυπηρετεί αυτό, συμπληρώνουμε!