Μέσα σε όλα, ξεχάσαμε ότι από σήμερα η μέρα θα αρχίσει να γίνεται μεγαλύτερη από την νύχτα.
Αστρονομικά τουλάχιστον μπήκαμε στην άνοιξη στο βόρειο ημισφαίριο και επίσημα από τις 01:21 ώρα Ελλάδας και σήμερα έχουμε το φαινόμενο που λατινικά ονομάζεται equinox.
Και επειδή είχαμε και το σεισμό στην Ιαπωνία πριν από λίγες μέρες, θυμήθηκα κάτι που είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια σε μια ιστοσελίδα της Πολιτικής Προστασίας της Καλιφόρνια.
Οι αρχές εκεί παρότρυναν (επειδή περιμένουν πάντοτε τον μεγάλο σεισμό) τον κόσμο να θέτει ως ορόσημο τις ισημερίες για έναν και μόνο λόγο: σε κάθε σπίτι συνιστούν να υπάρχει ένα kit που θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμο για τις πρώτες ώρες μετά από έναν σεισμό. Ένα kit που θα περιέχει μια εξάδα νερά, ένα καλά εφοδιασμένο με τα απαραίτητα φάρμακα και σχετικά είδη φαρμακείο – με γάζες, οινόπνευμα, ψαλιδάκι, χανσαπλάστ, ιώδιο κλπ – και έναν φακό που να δουλεύει. Εάν υπάρχουν και μικρά στο σπίτι συνιστούσαν να υπάρχει μεταξύ άλλων και γάλα ή τσάι σε φακελάκια.
Που κολλάνε οι ισημερίες; Μα στο ότι καλούσαν τον κόσμο να τις θέσει σαν ορόσημο όταν θα έπρεπε να κάνει έναν προληπτικό έλεγχο για την καταλληλότητα όσων περιέχονταν στο kit αυτό. Μια άλλη ημερομηνία-ορόσημο που πρότειναν ήταν η ημέρα που θα άλλαζε η ώρα. Πρόκειται για δυο ημέρες-σημάδια που δεν τις ξεχνάμε εύκολα.