Μια κουβέντα για το κλείσιμο/συγχώνευση κλπ σχολείων ανά την Ελλάδα, επειδή καλώς γίνεται πολύς λόγος σε όλη την κοινωνία.Πιασάρικο το θέμα για κάθε τοπική πολιτική σκηνή (κάθε παράταξη σε κάθε Δήμο θέλει να αποκομίσει πολιτικό όφελος) αλλά και θέμα που εύλογα προκαλεί ανησυχία στους γονείς.
Δεν θα αναφερθώ στο θέμα του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, όπως αυτό πάει να λυθεί.
Όμως – και επειδή οι θύμησες είναι πρόσφατες- καλό θα είναι να ανακαλέσουν στη μνήμη τους το πως είναι π.χ. το Γυμνάσιο-Λύκειο στο Πλατύ.
Την είδαν οι γονείς την κατάσταση στις εκλογές, όταν πήγαν να ψηφίσουν. Τάξεις χωρισμένες στα 2, διάδρομοι “κομμένοι” με γυψοσανίδες για να γίνουν γραφεία για τους καθηγητές, αίθουσες κλουβιά.
Τάξεις που δεν κάνουν όχι για 25 ή 30 μαθητές αλλά ούτε για 10!!
Και από την άλλη έχουμε στην περιοχή σχολεία με άδειες αίθουσες και ελάχιστους μαθητές ή κάποιους τοπικούς πολιτικούς που έταζαν νέα σχολεία σε υπάρχοντα οικόπεδα ή έψαχναν οικόπεδα για να χτίσουν.
Αφού η παιδεία πάσχει από παροχές (και οι γονείς τα χώνουν χοντρά στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα μαθήματα εν καιρώ Μνημονίου, ΔΝΤ και άγριας ανεργίας), τουλάχιστον ας κοιτάξουμε να διαμορφώσουμε ένα ανθρώπινο περιβάλλον για τα παιδιά μας.
Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω αποφάσεις, λέω ότι δυστυχώς εκεί φτάσαμε, να κοιτάμε να αποδώσουμε έστω αυτό το ανθρώπινο περιβάλλον…
2 απαντησεις στο “Καλή τη πίστη, ας το δούμε ως την αρχή μεταβολών προς το βέλτιστο”
Αν το “υπονοούμενα” αφορά το σημείο “κάποιους τοπικούς πολιτικούς που έταζαν νέα σχολεία σε υπάρχοντα οικόπεδα ή έψαχναν οικόπεδα για να χτίσουν”, είναι γνωστό σε όλους ότι και οι 2 δήμαρχοι (Πλατέος και Αλεξάνδρειας) κινούνταν προς την κατεύθυνση αυτή: ο ένας έψαχνε οικόπεδο για να χτίσει και ο άλλος κυνηγούσε την χρηματοδότηση για να χτίσει σε οικόπεδο που μπορούσε.
Παλιές ιστορίες, που καλό όμως είναι να τις θυμόμαστε αραιά και που!
επειδι μας αφορα ολους το θεμα καλο ειναι οταν αναφερομαστε με πιο σαφεις κουβεντες και οχι με υπονοουμενα