Διαβάστε κάτι ενδιαφέρον που βρήκα στο capital.gr, σχετίζεται με το μέλλον της προς πώληση ΕΒΖ:
Δεύτερες σκέψεις φαίνεται πως κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην υπόθεση «ζάχαρη και ποσοστώσεις», εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης από την αγορά και της ανοδικής πορείας των τιμών για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια.
Αυτές οι συνθήκες στην αγορά ευνοούν την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και εκτιμάται ότι θα επιδράσουν θετικά στα οικονομικά της αποτελέσματα το επόμενο διάστημα. Δεν είναι όμως, αρκετές για να σταματήσουν την αντίστροφη μέτρηση που ξεκίνησε από την ΑΤΕ για την πώλησή της, εξαιτίας των συσσωρευμένων ζημιών και της απόφασης της τράπεζας να απεμπλακεί από προβληματικές μη χρηματοοικονομικές δραστηριότητες.
Όπως είναι γνωστό, το 2006 η ΕΕ αποφάσισε τη μείωση των ποσοστώσεων για την παραγόμενη εντός της κοινότητας ζάχαρης, γεγονός που οδήγησε την ΕΒΖ να αποποιηθεί το 50,01% της εθνικής ποσόστωσης, με αποτέλεσμα η ποσόστωση να ανέρχεται συνολικά στους 158.702 τόνους από 317.502 που ήταν αρχικά.
Εφέτος, η ποσότητα ζάχαρης από τις χώρες λιγότερο αναπτυσσόμενες χώρες και τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΛΑΧ/ΑΚΕ) στην ΕΕ είναι 1,45 εκατ. τόνοι, κατά πολύ μικρότερη από την προβλεφθείσα ποσότητα των περίπου 2 εκατ. τόνων, με αποτέλεσμα η ζήτηση ζάχαρης στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. να είναι έντονη και οι τιμές μετά από 4 χρόνια συνεχών μειώσεων για πρώτη φορά να είναι ανοδικές.
Όπως αναφέρει η ΕΒΖ στην εξαμηνιαία έκθεση που συνοδεύει τα αποτελέσματά της για την χρήση Ιούλιος 2010-Ιούνιος 2011, «η ΕΕ μπροστά στον κίνδυνο που διαγράφεται για πρώτη φορά να χαρακτηριστεί “η μεταρρύθμιση της ζάχαρης” αποτυχημένη» για να αποφύγει τον πανικό της έλλειψης, προσανατολίζεται μια ποσότητα 500.000 τόνων εκτός ποσόστωσης να χρησιμοποιηθεί σαν ποσόστωση». Οι χώρες που διαθέτουν ζάχαρη εκτός ποσόστωσης είναι αυτές της Βόρειας Ευρώπης που επέβαλαν και τη μεταρρύθμιση.
Επιπλέον θα επιτραπεί από τρίτες χώρες να εισάγουν ζάχαρη στην ΕΕ χωρίς ή με χαμηλούς δασμούς, προκειμένου να ηρεμήσουν οι αγορές. Ωστόσο εκτιμάται ότι οι διεθνείς τιμές της ζάχαρης θα παραμείνουν ακόμη σε υψηλά επίπεδα, γεγονός που σύμφωνα με τη διοίκηση της βορειοελλαδίτικης βιομηχανίας, «αναμένεται να επιδράσει θετικά στα αποτελέσματα των επομένων περιόδων της τρέχουσας χρήσης».
Η μέση τιμή πώλησης της ελληνικής ζάχαρης, ακολουθώντας τη μέση τιμή της Ε.Ε. μειώθηκε κατά 0,17% και κυμάνθηκε στα 610,7 ευρώ/τόνο, η μέση τιμή πώλησης της ζάχαρης που εισήχθη από τα εργοστάσια της Σερβίας μειώθηκε κατά 0,63% στα 569,9 ευρώ/τόνο λόγω του ανταγωνισμού από την ευρωπαϊκή ζάχαρη, ενώ η μέση τιμή πώλησης της εισαγόμενης ζάχαρης μειώθηκε κατά 4,66% και κυμάνθηκε στα 568,2 ευρώ/τόνο.
Συνέπεια των ανωτέρω λόγων είναι η μείωση της μέσης τιμής πώλησης συνολικά της ζάχαρης (ελληνικής +εισαγωγής) κατά 2,33% σε 588,5 ευρώ/τόνο σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.
Τα αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα της ΕΒΖ «πιέστηκαν» την εξεταζόμενη περίοδο. Σε επίπεδο ομίλου μείωση κατά 3,33% κατέγραψε ο κύκλος εργασιών και διαμορφώθηκε σε 136,054 εκατ. ευρώ. Το μικτό περιθώριο κέρδους διαμορφώθηκε σε 0,86% έναντι 8,21% πέρυσι, ενώ τα αποτελέσματα EBITDA παρουσίασαν ζημίες 4,757 εκατ. ευρώ έναντι ζημιών 5,165 εκατ. ευρώ της προηγούμενης περιόδου.
Σε επίπεδο μητρικής, ο κύκλος εργασιών της ενισχύθηκε στο πρώτο εξάμηνο της χρήσης 2010-2011 στα 104,27 εκατ. ευρώ από 96,2 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι, ενώ οι καθαρές ζημίες αυξήθηκαν στα 21,12 εκατ. ευρώ από 18,26 εκατ. ευρώ πέρυσι.
Οι πωλήσεις ζάχαρης στο πρώτο εξάμηνο του οικονομικού έτους Ιούλιος 2010-Ιούνιος 2011 αυξήθηκαν κατά 15,7%. Ενώ στην περσινή αντίστοιχη περίοδο πουλήθηκαν περίπου 139.283,09 τόνοι ζάχαρης, κατά το εξεταζόμενο εξάμηνο πουλήθηκαν 161.156,26 τόνοι. Η αυξημένη ζήτηση της ζάχαρης καλύφθηκε από τη ζάχαρη ελληνικής προέλευσης, τη ζάχαρη Σερβίας από τις θυγατρικές του ομίλου και από τη ζάχαρη Σερβίας – Κροατίας που αγοράσθηκε από τη ΜΑΝ.
Εντούτοις, η εταιρεία πέτυχε σημαντική μείωση των εξόδων διάθεσης κατά 41,39% στα 2.391.120 ευρώ παρά την αύξηση των τιμών των καυσίμων, ως αποτέλεσμα της γενικότερης προσπάθειας που καταβάλει για μείωση των λειτουργικών της εξόδων.
Πηγή:www.capital.gr