50.000 έφυγαν μέσα στο 2010 για δουλειά στο εξωτερικό.
οι 35.000 εξ’ αυτών είναι νέοι έως 35 ετών!!
Ούτε ένας, ούτε δυο αλλά περίπου 50.000 είναι οι συνέλληνες που δήλωσαν “αναχωρητές” από το χάος που ονομάζεται Ελλάδα και κατευθύνθηκαν εντός του 2010 για εργασία στο εξωτερικό.
Το πρόβλημα έγκειται – αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές- απλά και μόνο στην ύπαρξη του κύματος αυτού. Είναι αδιανόητο η χώρα να μην μπορεί να “κρατήσει τον λαό της εντός των συνόρων. Τα υγιή του τμήματα εννοώ, τα άκρως παραγωγικά. Γιατί το λαμόγιο είτε μείνει, είτε φύγει το ίδιο είναι! Για το οποίο αν φύγει (που δεν φεύγει γιατί δεν είναι κορόιδο) δεν πρόκειται να κλάψει και κανείς!
Ένα νέο κύμα μετανάστευσης λοιπόν, το οποίο δυστυχώς ΔΕΝ μοιάζει με κανένα από τα προηγούμενα: πλέον δεν φεύγουν 35άρηδες ή 40άρηδες που “απέτυχαν” να κάνουν κάτι ή που προσπάθησαν και δεν τους βγήκε λόγω συγκυριών αλλά και νέοι που δεν έχουν κλείσει καλά-καλά τα 25! Νέοι που ΔΕΝ θέλουν καν να προσπαθήσουν στη χώρα, θεωρώντας την ανίκανη να τους κρατήσει και πολύ μικρή για να στηρίξει τα όνειρά τους (αφού προτιμά να στηρίζει επί σειρά ετών και απροκάλυπτα εργολάβους, μεγαλοπρομηθευτές, αδικίες, φαυλότητα, αναξιοκρατία και υπό αλα καρτ ανταγωνισμό).