Άρθρο του Ν. Μπρουσκέλη στον Πληροφοριοδότη
Eίναι γεγονός ότι τις τελευταίες εβδομάδες, η χώρα ζει ιστορικές στιγμές. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με το οριστικό τέλος του μεταπολιτευτικού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου, το οποίο στηριζόταν στον υπερτροφικό κρατικό τομέα και στη συνεχή διεύρυνση του δημοσίου χρέους. Ο ορυμαγδός των νομοσχεδίων που κατατίθενται και θα κατατεθούν στην Βουλή- πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά, για τις ΔΕΚΟ, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, αστικές συγκοινωνίες, πολυνομοσχέδιο Υπουργείου Υγείας- , αλλάζουν τον οικονομικό και κοινωνικό χάρτη της χώρας και φαίνεται ότι αποτελούν την βάση για την εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή την καθολική μείωση αποδοχών των εργαζομένων.
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση επιχειρεί τη μετατροπή της ελληνικής οικονομίας με βάση τα πρότυπα ασιατικών χωρών. Υπό το βάρος της επαπειλούμενης πτώχευσης η χώρα αναγκάζεται να αλλάξει με βίαιο και σχεδόν δραματικό τρόπο ήθη, συνήθειες, αρχές και αξίες.
Το δόγμα του ΔΝΤ και της τρόικας….
είναι ότι για το πρόβλημα ευθύνεται η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας λόγω υψηλού κόστους εργασίας και πως η περικοπή των αποδοχών θα επιφέρει πτώση των τιμών και άρα αυξημένη ανταγωνιστικότητα. Το ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι δεν είναι καθόλου βέβαιο πως ακολουθώντας αυτή τη συνταγή του γιατρού κ. Στρός- Καν, θα βγούμε από το αδιέξοδο. Κι αυτό γιατί η συνταγή που κατά παρόμοιο τρόπο εφαρμόστηκε κι αλλού, όπως π.χ. Αργεντινή, έφερε οδυνηρά αποτελέσματα με οικονομική, κοινωνική και πολιτική αποσταθεροποίηση. Επίσης γιατί η κρίση στην ελληνική οικονομία δεν είναι μόνο θέμα ανταγωνιστικότητας αλλά και δημοσίου χρέους. Έτσι όμως η εσωτερική υποτίμηση και η ύφεση που τη συνοδεύει κάνει το πρόβλημα του χρέους μεγαλύτερο.
Το επόμενο διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο. Θα φανεί αν η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη και ικανή να αντέξει την βίαιη μεταβολή που επιχειρείται. Σε πολιτικό επίπεδο ακόμα, σε μείζονος σημασία ζήτημα θα εξελιχθεί η αντοχή και ανοχή του ίδιου του ΠΑΣΟΚ σε μια τέτοια πρωτοφανή αλλαγή. Η πρόσφατη ανακοίνωση της Νεολαίας του Κινήματος ως απάντηση στο πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά σημαίνει πολλά περισσότερα από την διαγραφή ενός βουλευτή , όσο Παπανδρεϊκός κι αν θεωρείται ο τελευταίος.
Το μαχαίρι και το καρπούζι είναι στα χέρια του Πρωθυπουργού. Και θεωρώ ότι πρέπει άμεσα να αποφασίσει αν θα ισχύσει το προεκλογικό του μήνυμα – ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε- , γιατί πολύ φοβούμαι ότι και αλλάζουμε και βουλιάζουμε.