Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 25 ΑΙΩΝΕΣ,
ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ!
Εικόνες απείρου κάλλους χθες στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Οι μεν μεταξύ άλλων ζητούσαν τα λεφτά τους (μέχρι εκεί θεωρώ δίκαια τα αιτήματά τους, αφού στη συνέχεια έχουν ΑΠΟΛΥΤΟ άδικο. Όταν πας να εργαστείς κάπου με σύμβαση ξέρεις πως αυτή κάποτε θα λήξει, δε ζητάς παρατάσεις**), οι δε απαντούσαν με δακρυγόνα κατόπιν εντολής φυσικά. Δεν ξύπνησαν οι αστυνομικοί και είπαν “ας ρίξουμε και κανά δακρυγόνο σήμερα στην Ακρόπολη”!
Το αποτέλεσμα: γίναμε ρεντίκολο διεθνώς (συνηθίσαμε εσχάτως) και κλείσαμε μόνοι μας και μια μονάδα της μοναδικής βιομηχανίας που οι πολιτικοί αυτής της χώρας δεν έχουν καταφέρει ακόμη να κλείσουν. Τη “μονάδα” της Ακρόπολης.
Και όταν θα έρθει η ώρα να κλείσουν παρόμοιες μονάδες του μόνου βιομηχανικού τομέα που μας απέμεινε (έχει κανείς σας αμφιβολία;), τότε πάλι θα λέμε τα ίδια. Και όταν θα κλείσει οριστικά ο …κλάδος, τότε θα ψάχνουμε το έφταιξε, γιατί σταμάτησε ο τουρισμός και γιατί το συνάλλαγμα που θα στέλνουν οι νεο-μετανάστες θα είναι η μοναδική πηγή εσόδων για τη χώρα μας.
** ΞΕΚΑΘΑΡΑ: Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι κάθε είδους συμβασιούχοι. Πολλοί μπήκαν στο “παιχνίδι” με έναν και μόνο σκοπό: κάποτε, όταν η σύμβαση τελειώσει, ίσως να μονιμοποιηθούν. Αν και τις μεγαλύτερες ευθύνες τις φέρουν οι νυν και οι τέως κυβερνώντες τη χώρα, οι οποίοι στο όνομα της “καταπολέμησης” της ανεργίας (πες το “απόκρυψη”, να ‘σαι μέσα) και του βολέματος των ημετέρων διόγκωσαν τον δημόσιο τομέα οδηγώντας τον σε ασφυξία και κρατώντας πολιτικά και οικονομικά ομήρους χιλιάδες ανθρώπους.