Και ξαφνικά μου ήρθε στο νου η “ανεξάρτητη” εξωτερική μας πολιτική, η οποία μας κατέστρεψε και μας έφερε εδώ που μας έφερε.
Θυμήθηκα τη 10ετία του ’80, την εποχή που οι νταλίκες με αραβικές πινακίδες φορτωμένες με ροδάκινα [που τώρα προσπαθούμε να πουλήσουμε σε νέες αγορές, ανατολικά] ήταν αραγμένες έξω από το τελωνείο της Βέροιας και η ουρά έπιανε όλη την ανηφόρα, στην είσοδο της πόλης. Τρελές πωλήσεις παντού, από Ιράν μέχρι Λίβανο και Λιβύη.
Τους εγκαταλείψαμε τους Άραβες [μαζί με όλους τους άλλους φυσικά], και μας εγκατέλειψαν και αυτοί. Ακολουθήσαμε τους …”φίλους μας” στη Δύση και τις υποδείξεις τους, και τώρα είμαστε στη δική μας οικονομική δύση και στα κερδοσκοπικά χεράκια τους.
Αφού μας έβαλαν πρώτα να διακόψουμε ότι δεσμούς είχαμε με “τρομοκράτες”, “επικίνδυνα κράτη”, 
κλπ, τώρα τρέχουν οι ίδιοι πρώτοι να κάνουν μπίζνες με αυτούς που εμείς θα μπορούσαμε να συνεργαζόμαστε αδιάλειπτα εδώ και 30 χρόνια. Και τώρα καταϊδρωμένοι τρέχουμε και εμείς, να φάμε κανά ψίχουλο, από μια εμπορική πίτα που κάποτε μας ανήκε κατά 100%.
θυμάμαι κάποιους που τότε ούρλιαζαν πως ο Ανδρέας έκανε τριτοκοσμική εξωτερική πολιτική, συνεργαζόμενος με τον Καντάφι που δολοφόνησε αθώους (βλέπε Λοκερμπι). Ξέρετε ποιοι πήγαν πρώτοι να κλείσουν μπίζνες με τον Καντάφι, όταν τελείωσε το θέμα; Ο Σαρκοζί, ο Μπερλουσκόνι και ορισμένες αγγλοαμερικανικές εταιρίες. Γιατί ο Καντάφι έχει στα χέρια του τεράστιο πλούτο σε πετρέλαια και φυσικό αέριο και αυτοί θέλουν να το παίξουν μεσάζοντες προς την Ευρώπη. Που; εκεί που κάποτε εμείς αλωνίζαμε πραγματικά, όχι μόνο επειδή είμασταν εμπορικοί τους εταίροι αλλά και φίλοι τους. Αυτό το “ανήκομεν είς την Δύσην” μας έφαγε! Γιατί ακόμη δεν καταλάβαμε ίσως πως πρέπει να “ανήκομεν είς τους Έλληνας” και να έχουμε παρτίδες με όποιον γουστάρουμε και όχι με όποιον μας υποδεικνύουν τα αρρωστημένα και υπηρετούντα αποκλειστικά και μόνο τον Μαμμωνά δυτικά/δυτικοτραφέντα “golden boys”!!