Η έκφραση “τέλος εποχής” είναι από αυτές που εμείς οι Έλληνες αρεσκόμεθα να χρησιμοποιούμε. Μας αρέσει, γιατί είναι ουσιαστικά η έκφραση με 2 λόγια αυτού που θέλουμε να πούμε απο καιρό, μας αρέσει γιατί εκφράζει αυτό που αισθανόμαστε και δεν μπορούμε να το πούμε επι μακρόν (αλλά το λέμε ξαφνικά και αφήνουμε τον άλλο κόκκαλο!).
Το… “τέλος εποχής” μπορεί να ειπωθεί για ενα εκατομμύριο πράγματα, όμως την σήμερον μπορεί να ειπωθεί μονο για 2-3:
α) σήμερα κηδεύουν τον Χριστόδουλο. Τελειώνει μια εποχή για την ελλαδική Εκκλησία και αρχίζει μια άλλη – διαφορετική ή όχι θα δείξουν οι εκλογές στις 7 Φεβρουαρίου, πάντως η νέα αυτή εποχή θα έχει σίγουρα λιγότερη δημοσιότητα…
β) αρχίζουν γιαβάς-γιαβάς να κηδεύουν το πολιτικό σύστημα, όπως αυτό εμφανίστηκε και παρουσιάστηκε απο το 1974 και μετά. Έγραφα εδώ και μέρες πως θα ακουστούν και άλλα και πως θα βγούν και άλλα στη φόρα. Σήμερα σας λέω πως ακόμη ΔΕΝ τελείωσε η αποδόμηση, κομμάτων – προσώπων – θεσμών. Ακόμη υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά αλλά θα γίνει. Τα πολιτικά κόμματα που εμφανίστηκαν στην μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν εξυπηρετούν πλέον κανέναν, αφού οι σταθερές (πολιτικές, θεσμικές αλλά κυριώς οικονομικές) έχουν αλλάξει. Και όταν λέω σταθερές, ο νοών νοήτω…. Δεν είναι καβάλα τα ίδια τζάκια όπως το ’74 ή έστω το ΄89….
γ) κηδεύουν το όλο σύστημα, αυτό που κάνει αυτήν την χώρα να κινείται. Δικαστές, εισαγγελείς (που πολλοί πολιτικοί λένε πως λειτουργούν με …άλλα κριτήρια), ανώτεροι δημόσιοι υπάληλοι, εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού, όλοι κινούνται στα όρια της νομιμότητας και της σήψης, της μίζας ή του υπό την πραγματική έννοια δώρου, στα όρια όμως των αντοχών του λαού.
Ακόμη δεν τελείωσε τίποτε. Αν δεν γίνουν όλα και όλοι ξεφτύλα (ακόμη και αυτοί που τα δημοσιοποιούν, γιατί δεν τους πολυνοίαζει, την έχουν κάνει την καβάντζα τους όλα αυτά τα χρόνια), αν δεν κάνουν το λαό να πει “αεί στο διάολο όλοι…” (φυσικά θα το πεί κάπως αλλιώς), αν δεν τον βγάλουν πραγματικά έξω από τα ρούχα του, τότε δεν θα έχει τελειώσει.
Και όταν τελειώσει το πανηγύρι αυτό που παρακολουθούμε, θα εμφανιστούν οι νέοι σωτήρες, οι τιμητές των πάντων και οι αναβαπτισμένοι – λές και όλα αυτά τα χρόνια δεν συμμετείχαν σε κυβερνήσεις ή κοινοβουλευτικές περιόδους ή σε θεσούλες που προορίζονται για αποτυχημένους πολιτευτές – για να σώσουν την χώρα και να προτείνουν εαυτούς ώς την νέα προοπτική για τον τόπο! Λες και εμείς είμασταν αλλού όλα αυτά τα χρόνια…..