παραίτηση (η) [αρχ.] [-ης κ. -ήσεως | -ήσεις, -ήσεων]
1. η ηθελημένη εγκατάλειψη συγκεκριμένης θέσης, αξιώματος ή δικαιώματος: ~ από την προεδρία || δίνω / υποβάλλω την ~ μου || εξαναγκάζομαι σε ~ || δήλωση παραιτήσεως || ζητώ την ~ κάποιου || δέχομαι την ~ σου.
2. (συνεκδ.) έγγραφο με το οποίο δηλώνει κανείς επισήμως στην αρμόδια αρχή ότι εγκαταλείπει θέση, αξίωμα ή δικαίωμά του: έχω την ~ του στο γραφείο μου || σκίζω την ~ κάποιου || ~ από κληρονομικό δικαίωμα
3. (μεταφ.) η εγκατάλειψη (προσπάθειας, αγώνα, διεκδίκησης), συνήθ. Από απογοήτευση ή ηττοπάθεια: η ~ από τη ζωή || στα λόγια του διέκρινε μια ~ και βαθιά απογοήτευση.
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 1326